Terug naar de dagelijkse werkelijkheid
Zo eind januari zag ik voor het eerst het bericht voorbij komen van het Rijksmuseum dat creatievelingen uitdaagde om een kunstwerk te maken dat geinspireerd was op werk van Rembrandt, ik was geprikkeld maar dacht, nee ik kan niet schilderen. Het bleef een beetje kriebelen maar steeds stopte ik het weg. Tot ik na weer een bericht gezien te hebben eens ben gaan kijken wat nou precies de uitdaging was. Na de website en voorwaarden bekeken te hebben dacht ik: laat ik eens gaan kijken naar het werk van Rembrandt. Een van de eerste afbeeldingen die ik zag was dit schilderij en toen ik die bloemenkroon zag was ik verkocht.
Maar ja, dan ga je twijfelen: dat kan ik niet, veel te moeilijk, veel te hoog gegrepen. Na al deze gedachten overboord gegooid te hebben sprak ik met mezelf af het toch te gaan proberen. En zo ben ik half februari in het geheim (alleen Emiel en mijn moeder wisten ervan) gestart met dit project. En het was een enorme creatieve uitdaging maar ik heb er weer heel veel van geleerd. Dat vind ik zo leuk dat ik steeds nieuwe dingen blijf ontdekken met papier.
Veel van de botanische vormen waren voor mij totaal onbekend en op het schilderij is ook maar een deel van de bloemenkroon te zien. Dus al heel snel ben ik niet een kopie maar een hedendaagse interpretatie gaan maken. Ook de juiste kleuren waren een dingentje maar is uiteindelijk allemaal goedgekomen.
Na een lange tijd dit voor me te hebben gehouden kon ik jullie dan eindelijk de bloemenkroon laten zien toen deze klaar was en ingezonden voor de Langleverembrandt uitdaging.
Helaas eind mei bericht gekregen dat de bloemenkroon niet door is na de volgende ronde…
Het was een mooie droom, exposeren in het Rijksmuseum, nu weer terug naar de dagelijkse werkelijkheid.
